الميرا : (تركي ـ فارسي) (ال = ايل + ميرا) (به مجاز) فدائي ايل.

اِلِنا : (یونانی) (= هلن، هلنا)، هلن و هلنا.

اِلناز : (تركي ـ فارسي) 1- مايه افتخار ايل، باعث فخر و تفاخر شهر و ولايت؛ 2- موجب نعمت و رفاه و آسايش.

الوان : (عربي) 1- رنگ‌ها، نوع‌ها، رنگارنگ، رنگين؛ 2- (در قديم) گوناگون، گونه‌گون؛ 3- (در قديم) اقسام، انواع؛ 4-(اَعلام) نام شهری در شهرستان شوش در استان خوزستان.

الهام : (عربي) 1- به دل افكندن، در دل انداختن؛ 2- القاء معني خاص در قلب به طريق فيض؛ 3- رسيدن فكر به ذهن و در معارف اسلامي القاي امري از سوي خداوند به دل كسي؛ 4- (در قديم) دريافت و شعور غريزي.

اِلهه : (عربي) (= الاهه) (مؤنث «اله»رب‌النوع)؛ 1- پرستش كردن؛ 2- ماه نو؛ 3- آفتاب؛ 4- بتان؛ 5- (در اديان) در اعتقادات قديم نيمه خدايي كه نماينده‌‌ي نوعي خاص بوده و به صورت زني ظاهر مي‌شده است.

الیا : (یونانی) 1- گل خطمی صحرایی؛ 2- (در عربی) شحم‌المرج.

اليانا : (تركي) 1- نيكي و هديه؛ 2- (به مجاز) به معني مأنوس؛ 3- دوست داشتن ايل، دوست مشوق ايل.

اَليسا : (= ديدو) ( در اعلام) باني و ملكه‌ي افسانه‌اي كارتاژ [از سرزمين‌هاي شمالي افريقا كه جمعي از مهاجر نشينان فنيقيه بنا نهادند. (در حدود 880 پیش از میلاد)] كه دختر شاه صدر بود و گويند اَليسا نام داشت.

اِليكا : (سنسكريت) 1- هيل [= هِل، دانه‌ي معطر گياهي از تيره‌ي زنجبيلي‌ها]؛ 2- (در عربي) قاقله‌ي صغار؛ 3- (در هندي) لاچي.